Ένα κόσμημα «των άκρων»!
Στη μία άκρη, η μονάδα, το Ένα, το μοναδικό, σε αντίθεση με την άλλη άκρη που βρίσκεται το άπειρο, το όλον, τα πάντα!
Η αποδοχή της μοναδικότητας προκαλεί την αίσθηση μίας εσωτερικής πληρότητας. Η μονάδα, που συμβολίζει τον κάθε έναν από εμάς, διεκδικεί τη δική της ξεχωριστή θέση μέσα στο Σύμπαν, που χαρακτηριστικό σύμβολό του έχει το άπειρον!
Μία εσωτερική προσταγή να δώσω μορφή στην προσωπική μου πεποίθηση, «Όταν έχεις τα δύο άκρα, τότε τα έχεις όλα!».
Simplicity in its most delicate shape
Η απλότητα στην πιο λεπτεπίλεπτη μορφή της
Πάντα με γοήτευε η αίσθηση της απλότητας.
Το κάθε μέταλλο που μας χαρίζει η φύση, σκληρό και ανθεκτικό υλικό, όταν ζεσταθεί γίνεται εύκαμπτο, ευλύγιστο, «μαλακώνει»!
Όπως η καρδιά!
Όλα έχουν ξεχωριστές ιδιότητες, μοναδική επεξεργασία, δίνουν σχήμα στα όνειρα που προσφέρονται με γενναιοδωρία στον καθέναν από εμάς!